ديرينه سالهاست كه در ديدگاه من –

شبهاي ماهتاب چو درياست آسمان

وين تك ستاره هاي درخشان بيشمار –

سيمين حبابهاست كه بر سطح آبهاست

*****

در ديدگاه من –

اين ماه پرفروغ كه بيتاب مي رود

سيمينه زورقيست كه بر آب مي رود

رخشان شهابها كه پراكنده مي خزند –

هستند ماهيان سبكخيز گرمپوي –

كاندر پي شكار، شتابنده مي خزند.

*****

در ديدگاه من –

درياست آسمان و ندارد كرانه اي

جز بي نشانگي –

از ساحلش نبوده خرد را نشانه اي

گفتم شبي به خويش:

اين آسمان پير –

بحريست بيكرانه ولي چشم من مدام –

دنبال ناخداست

پس ناخدا كجاست؟

در گوش من چكيد صدايي كه نرم گفت:

درياست آسمان و در آن ناخدا “خداست”