مادر ! ـــ مرو، براي خدا پيش ما بمان

از ما جدا مشو

بر قطره هاي تلخ سر شكم نگاه كن

بنگر بدست كوچك و لرزان طفل خويش

از قصه طلاق و جدائي سخن مگو

از پيش ما ، مرو

از ما جدا مشو .

***

اشك نياز به رخ زرد ما ببين

ما جوجه هاي تازه رس بي ترانه ايم

بر جوجه هاي غم زده ،سنگ ستم مزن

مادر ! هراس در دل ما موج ميزند

دستم به دامانت

از قصه طلاق ، در اين خانه دم مزن.

***

بابا ! شكسته شيون من در گلوي من

در پيكرم،حكومت بيم است و اضطراب

بنگر به خواهرم ـــ

كاين طفل خردسال ـــ

ميلرزد از هراس ـــ

ميترسد از طلاق ـــ

فرياد التماس مرا گوش كن پدر!

ما با وفاي مادر خود ، خو گرفته ايم

مادر ، بهشت ماست

او سربند آتيه و سرنوشت ماست.

***

مادر ! اگر ز كلبه ما،پا برو ن نهي ـــ

فردا چه ميشود؟

مائيم و موج درد ـــ

مائيم و روي زرد ـــ

مائيم و داستان غم انگيز بي كسي ـــ

ما دست التماس به سويت گشاده ايم ـــ

شايد ز راه مهر، به فريادمان رسي

***

بابا ! ـــ فداي تو

لختي درنگ كن

ما را بچنگ موج حوادث رها مكن

انديشه كن پدر

ما را ببين چگونه به پايت فتاده ايم

از خشم در گذر

بي مادر بلاست

ما را اسير فتنه بي مادر ي مكن

مادر اگر رود ، شب ما بي ستاره است ـــ

در آشيانه اي كه به هم انس بسته ايم ـــ

ويرانگري مكن.

***

اي نازنين پدر !

و اي مادر ي كه شمع دل افروز خانه اي

از خشم بگذريد

اي جان ما فداي شما، آشتي كنيد

جغد طلاق، بر سر ما ضجه مي زند

لعنت بر اين طلاق

از بهر ما نه ، بهر  خدا آشتي كنيد.

***

ما كاروان كوچك وهمراه بوده ايم

اي  ُاف بر اين طلاق ـــ

كز تند باد او ـــ

نا گه چراغ قافله خاموش مي شود

و ندر شبي سياه ـــ

در شوره زار عمر ـــ

هر يك ز ما به كوره رهي ميرود غريب

و زياد روزگار،فراموش مي شود

***

مادر ! ـــ مرو ، برا ي خدا پيشمان بمان

از ما ، جدا مشو.

بر قطره هاي تلخ سر شكم نگاه كن

بنگر به دست كوچك و لرزان خويش

از قصه طلاق و جدائي سخن مگو

از پيش ما مرو

از ما جدا مشو.

بابا ! ـــ فداي تو

لختي درتگ كن

بي مادر بلاست

ما را اسير فتنه بي مادري مكن

مادر، اگر رود شب ما بي ستاره است

در آشيانه اي كه به هم انس بسته ايم ـــ

ويرانگري مكن.