ای خدا، تو را چگونه بشناسم؟ تو که در هر جایی حضور داری تو که در هر چیزی ظهور داری تو که در هر دلی نور داری تو که در هر ذرهای شعور داری…
ای خدا، تو را چگونه ببینم؟ تو که فراتر از هر چشم ِ بینایی تو که پنهان تر از هر صدای ناپیدایی تو که نزدیکتر از هر نَفَس و ردایی تو که دورتر از هر فکر و بلندایی…
ای خدا، تو را چگونه بخوانم؟ تو که بالاتر از هر علم و دانایی تو که عمقتر از هر راز و معنایی تو که عجیب تر از هر شگفتی و استثنایی تو که قدرتمندتر از هر زورمند و توانایی…
ای خدا، تو را چگونه بدانم؟ تو که رنگین تر از هر نقش ِ دلربایی تو که زیباتر از پاکی و صفایی تو که عظمتتر از هر جلیل و خودکفایی تو که مهم تر از هر دارو و شفایی…
ای خدا، تو را چگونه بپذیرم؟ تو که محبوبتر از هر دل و جانی تو که مطلوبتر از هر آرزو و آنی تو که مقصودتر از هر سفر و مقامی تو که مقدستر از هر عبادت و نامی …
ای خدا …
_
ابوالقاسم کریمی
ورامین
19/اسفند/1401