از باغ می برند چراغانیت کنندتا کاج جشن های زمستانیت کنندپوشانده اندصبح تو راابرهای تارتنهابه این بهانه که بارانی ات کنندیوسف به این رها شدن ازچاه دل مبنداین بار می برند که زندانی ات کنندای گل گمان نکن به شب جشن می رویشایدبه خاک مرده ای ارزانیت کنندیک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیستاز نقطه ای بترس که شیطانی ات کنندآب طلب نکرده همیشه مراد نیستشایدبهانه ایست که قربانی ات کنندفاضل نظری