از جور زمان یک دل نشکسته ندیدیم

در خنده لبی غیر لب پسته ندیدیم

پیمان تو با توبه گر امروز درست است

گو باش که ما توبه ی نشکسته ندیدیم

در خانه گشودیم سر شیشه به ناچار

کز میکده ها غیر در بسته ندیدیم

چیدند به خرمن گل و بردند به تاراج

ما در چمن عیش گلی دسته ندیدیم

همچون صدف از بحر رسیدیم به بازار 

جز دل شکنی چند درین رسته ندیدیم

از دار چو منصور نرفتیم فراتر

پرواز بلندی ز پر خسته ندیدیم

چون سایه نکردیم جدایی زتو ای نور

هرچند که خود را به تو پیوسته ندیدیم

ممنون هواداری آهیم که هرگز

کوتاهی ازین شعله ی برجسته ندیدیم

فریاد رسا را نتوان گفت اثر نیست

اما اثر از ناله ی آهسته ندیدیم