اشعار ابوالقاسم کریمی

کیمیا

آمده بودیم

تا بهاری باشیم ، پر از درخت سرو

یا لااقل

گل پیچکی بنشانیم

در بهشت کوچک عشق

اما

برای باغچه ها

زمستانی هزار ساله شدیم

و عشق را

در زندان سرد سکوت،

حبس کردیم.

دیدگاهتان را بنویسید