ما ساختیم
تا راحت تر زندگی کنیم
اما راحتی را هیچگاه تجربه نکردیم

تمدن را ساختیم تا آسوده باشیم
اما مشکلات بیشتر را آفریدیم

دارو را ساختیم تا درمان دردهایمان باشد
اما بیماری های بیشتر نصیبمان شد

موبایل را ساختیم تا فاصله ها را کم کنیم
اما فاصله های بیشتر به وجود آمدند

اسلحه را ساختیم تا امنیتمان تضمین شود
اما نا امینی های بیشتر پدیدار شد

جاده را ساختیم تا سریع تر به مقصد برسیم
اما به مرگ های بیشتر سلام گفتیم

تنها ساختن هنر بود که توانست
کمی قلب پر رنج ما را تسکین دهد

هنر را که ساختیم فهمیدیم
خرد به تنهایی ، زندگی نیست