بلاگ سایت

ای خدای مهربان و بخشنده، در این روزگارِ دشوار و طاقت فرسا،در این روزگارِ اندوه بارِ لبریزِ از مشکل ، لبریز از تنهایی ،  در این روزگاری که نا امیدی افسار آینده  را به دست گرفته و ریشه شادی ما را در آتش مصیب سوزانده. به سوی تو می‌آیم ، به سوی تو تا از […]

ای خدای من در این شب ِ سرد ِ تاریک ِ ترسناک ، در این دنیای پر از رنج  ، در این زمانه پر از کینه پر از دشمنی ، در دنیای پر از انتقام پر از تنفر، دلم از غم و اندوه دلم از تاسف لبریز است. خدایا از همه چیز نا امیدم و

 خدایا، تو که همه چیز را نگاه میکنی چرا  اشک چشمان ما را نمی نگری؟ چرا صورت کبود ما را نمی بینی؟ چرا  فریاد مظلومان را نمی‌شنوی؟ خدایا، تو که همه چیز را دوست داری  چرا محبت خود را دریغ کرده ای؟ چرا به سلام ما پاسخ نمی دهی؟ چرا به دیدار ما نمی آیی؟

 تنهایی امروز ما جاده ایست به سمت دیروز _ خدایا بگو غم را چگونه از قلب شکسته ام بیرون کنم؟ – حالا که رفته ای تنها صدای ساعت را می شنوم _ در خاموشی شب صدای قلبم را می شنوم ، می گوید دوستت دارم _ یک عقاب بی وطن در آسمان بی پایان پرواز

عشق آن است که همراه و هم قدم باشیم عشق آن است که همدم و هم سفر باشیم عشق آن است که هر دم ، به یاد هم باشیم عشق آن است که در رنج و غم امید هم باشیم عشق آن است که هم کعبه ، هم  طواف هم باشیم عشق آن است که

_ چشمان تو  چشمه‌ای از عشق  من در آن غرق _ هنگامی که  لبخندت را می بینم  دنیا ، زیباتر می‌شود _ خنده‌ات  مثل آهنگ شاد  لبخند بر لبم می‌آورد _ دستت در دست من گرمایی می بخشد که هرگز سرد نمی شود _ عشق ما گلی زیباست که هرگز ، نمی میرد _ آغوش

خدای مهربان من می‌دانم که تو همیشه در قلبم هستی، حتی زمانی که احساس نمی‌کنم تو وجود داری. می‌دانم که تو مرا دوست داری، حتی زمانی که احساس نمی‌کنم دوست داشتنی هستم. می‌دانم که تو به من اهمیت می‌دهی، حتی زمانی که احساس نمی‌کنم مهم هستم. اما گاهی اوقات احساس تنهایی دارم. احساس می‌کنم که

در این شب تاریک و ظلمانی، در این دنیای فانی و بی‌ثبات،در این زندگی پر از زخم و رنج تنها نوری که امیدم را زنده نگاه می‌دارد، عشق است. عشقی که مرا از خودخواهی و مادیات رها ‌کند و به سوی رستگاری و کمال بکشاند. عشقی که مرا به یاد ‌آورد، که من فقط یک

در این شب تاریک و غمناک، به دنبال تو می‌گردم، در میان این همه غبار و هیاهو، در میان این همه تعلق و دلبستگی،درمیان این همه رنج و ناراحتی تو را می‌جویم، تو را که سرچشمه نور و عشق هستی، تو را که حقیقت هستی، تو را می‌جویم، تا از این قفس  رهایی یابم، تا

1 یک روز یک نفر در این شهر تصمیم گرفت زندگی اش را تغییر دهد، اما آن یک نفر من نبودم. 2 او نفس عمیقی کشید و گفت : این آخرین بار است. 3 یک گیاه کوچک ، در میان سنگ های بزرگ شکوفا شد. 4 یک قطره اشک ، یک تمدن را منقرض کرد.